პრეცედენტი -ყირიმისთვის, იგივე პრეცედენტია -საქართველოსთვის

ყირიმის პარლამენტის ხელმძღვანელმა ვლადიმერ კონსტანტინოვმა  პარლამენტს შესთავაზა უკანონოდ აღიაროს 1954 წელს  ყირიმის უკრაინის სსრ-ს შემადგენლობაში გადაცემის საკითხი.

მართლაც,  იურიდიულად  1936 წლის სსრკ კონსტიტუციის 49-ე მუხლის თანახმად, სსრკ უმაღლესი საბჭოს პრეზიდიუმს შეეძლო გამოეცა კანონქვემდებარე აქტები, ბრძანებები თუმცა, ტერიტორიების გადაცემის საკითხი პირდაპირ არ იყო გათვალისწინებული მის უფლებამოსილებაში.

ყირიმელთა ლოგიკის თანახმად, ასევე უკანონოა , ნიკიტა ხრუშოვის ერთპიროვნული გადაწყვეტილება საქართველოს სსრ-ს ტეროტორიების დანაწევრების შესახებ.

თუ, რუსეთის ფედერაციის კანონმდებლობა უკანონდ ცნობს ხრუოვის 1954 წლის გადაწყვეტილებას,  ბუნებრივია უკანონოდ ჩაითვლება მისი ნებისმიერი მსგავსი ხასიათის გადაწყვეტილება და მიღებული აქტი შეიძენს პრეცედენტის ხასიათს.

საუბარია, საქართველოს სსრ-სთვის  საბჭოთა კანონმდებლობის უხეში დარღვევით წართმეული ტერიტორიების შესახებ.

ცნობისათვის,  1944 წლის მარტში, ჩეჩნების, ინგუშების და ყარაჩაელთა დეპორტაციის შემდეგ, რსფსრ-დან საქართველოს სსრ-ს გადაეცა დაშლილი ავტონომიების ტერიტორიები.

• იტუმ-კალინსკის ოლქი (სოფელი იტუმ-კალი ეწოდა ახალხევი), შაროევსკის ოლქის დასავლეთი ნაწილი, გალანჩოჟსკის და გალაშკინსკის ოლქების სამხრეთი ნაწილი ყოფილი ჩეჩნეთ-ინგუშური ასსრ-დან შევიდა ახლად ჩამოყალიბებული ახალხევის რაიონის შემადგენლობაში.
•   ჩეჩენის ოლქის სამხრეთი ნაწილი , ისევე როგორც ჩრდილოეთ ოსეთის  გიზელდონსკის ოლქი , შევიდა საქართველოს სსრ  ყაზბეგის რაიონის  შემადგენლობაში.

ყველა ზემოაღნიშნული ტერიტორია  იურიდიული პროცედურების, საბჭოთა კონსტიტუციის დარღვევით  დაუბრუნდა რსფსრ-ს 1957 წელს, ჩეჩნეთ-ინგუშეთის ასსრ-ის აღდგენის დროს.

ასევე, 1944 წელს  მიკოიანოვსკის (ქალაქ მიქოიან-შაჰარს ეწოდა-  ქლუხორი) და უჩკულანსკის ოლქები ყოფილი ყარაჩაის ავტონომიური ოლქიდან, ასევე ყაბარდო-ბალყარეთის  ელბრუსისა და ნაგორნის ოლქების სამხრეთ ნაწილები შევიდა  – საქართველოს სსრ-ს   ქლუხორის რაიონის შემადგენლობაში.

1955 წლის 14 მარტს, სსრკ უმაღლესი საბჭოს პრეზიდიუმის ბრძანებულებით, სსრკ კონსტიტუციის დარღვევით , კლუხორსკის ოლქი დაუბრუნდა   რსფსრ-ის  სტავროპოლის ტერიტორიას.

.შეიძლება დღეს ეს ბევრს არაფერს ცვლის, მაგრამ საერთაშორისო სამართალი ზოგადად დაფუძნებულია იურიდიულ ფაქტებზე, შეთანხმებებზე, მოლაპარაკებებზე, საერთაშორისო აქტებზე და არა „ისტორიულ სამართალზე“ , რომ ოდესღაც რაღაც გარკვეული ტერიტორია ეკუთვნოდა ქვეყანას და შედიოდა მის „გაჭენებულ და გამოჭენებულ“ შემადგელობაში.