პრეზიდენტი რუზველტი ამერიკელებმა სტალინთან დაახლოების გამო მოკლეს

ითვლება, რომ მოკლულია ამერიკის მხოლოდ ოთხი პრეზიდენტი. მათ შორის არ არის ფრანკლინ დელანო რუზველტი. მისი გარდაცვალების გარემოებები დღემდე იმდენად იდუმალია, რომ ისინი ჯერ კიდევ აღელვებენ ისტორიკოსებს. პრეზიდენტის მტრებს ჰქონდათ რაღაც ხელმოსაკიდი, მაგალითად, კარგი ურთიერთობა სტალინთან ან მისი ხედვა აშშ-ს ომისშემდგომი რეფორმების შესახებ, რომელშიც ერის ინტერესები  კაპიტალის ინტერესებზე მაღლა იდგა.

მაგრამ, ბოლო წვეთი იყო რუზველტის პოზიცია  გახლდათ ახლო აღმოსავლეთის მიმართ. რუზველტს რომ ეცოცხლა, ომისშემდგომი მსოფლიო წესრიგი  სულ სხვაგვარად იქნებოდა.

• მოკლულთა სიაში  პირველია აბრაამ ლინკოლნი (მე-16 პრეზიდენტი). 1865 წლის 14 აპრილს იგი სასიკვდილოდ დაიჭრა ვაშინგტონში თეატრის შენობაში.
• მეორე ჯეიმს გარფილდია (მე-20 პრეზიდენტი). მას ესროლეს 1881 წლის 2 ივლისს ვაშინგტონის სადგურზე. 1881 წლის 19 სექტემბერს იგი გარდაიცვალა სისხლის მოწამვლისგან.
• სიაში მესამე ადგილზეა უილიამ მაკკინლი (25-ე პრეზიდენტი). 1911 წლის 6 სექტემბერს ჩიკაგოში პან-ამერიკული ექსპოზიციის გახსნის ცერემონიაზე მძიმედ დაიჭრა. გარდაიცვალა 14 სექტემბერს.
• ბოლო ჯონ კენედია (35-ე პრეზიდენტი). მოკლეს 1963 წლის 22 ნოემბერს დალასში. მას შემდეგ თითქმის 61 წელი გავიდა. თუმცა, მკვლელობის მცდელობის ისტორიაში ბევრი საიდუმლო რჩება.

არ არის ამ სიაში  პრეზიდენტი ფრანკლინ დელანო რუზველტი. ის იყო შეერთებული შტატების 32-ე პრეზიდენტი, 1933 წლიდან  სიკვდილამდე 1945 წლამდე.  ის იყო  შეერთებული შტატების ერთადერთი პრეზიდენტი, რომელიც ორ ვადაზე მეტი იქნა არჩეული .

რუზველტის პრეზიდენტობა ძალიან რთულ დროს მოუწია: ჯერ დიდი დეპრესია იყო, შემდეგ კი მეორე მსოფლიო ომი.

  დიდი დეპრესიის დროს რუზველტმა დაიწყო ახალი გარიგების პოლიტიკის გატარება, რომელიც ითვალისწინებდა მთავრობის აქტიურ ჩარევას ეკონომიკურ ცხოვრებაში.

  მეორე მსოფლიო ომის დროს აშშ გახდა ანტიჰიტლერული კოალიციის ერთ-ერთი მთავარი მონაწილე და ამის საფუძველზე დაიწყო აშშ-სა და სსრკ-ს, როგორც მოკავშირეების დაახლოება. რუზველტი რომ ცოცხალი ყოფილიყო, ომისშემდგომი მსოფლიო წესრიგი ალბათ სხვაგვარად განვითარდებოდა. რა თქმა უნდა, არ იქნებოდა ცივი ომი, რომელიც რუზველტის მემკვიდრემ, ჰარი ტრუმენმა გამოუცხადა საბჭოთა კავშირს.

ამერიკის პრეზიდენტის სიცოცხლის ბოლო თვეები ძალიან დატვირთული და   აქტიური იყო. 1945 წლის 4–11 თებერვალს რუზველტმა მონაწილეობა მიიღო იალტის კონფერენციაში, რომელზეც შეთანხმებული იქნა ომისშემდგომი მსოფლიო წესრიგის მრავალი საკითხი. რუზველტს ჰქონდა მჭიდრო, პირდაპირი კომუნიკაცია სტალინთან და ურთიერთგაგება უმეტეს საკითხებში.

  იალტის შემდეგ რუზველტმა განაგრძო მონაწილეობა სამთავრობო საქმეებში და მოემზადა გაეროს კონფერენციის გახსნისთვის სან ფრანცისკოში 25 აპრილს, ასევე 17 ივლისს პოტსდამის კონფერენციის გახსნისთვის.

 მონოგრაფიებისა და საცნობარო წიგნების აბსოლუტური უმრავლესობა იუწყება, რომ რუზველტის სიკვდილი მოულოდნელი იყო.

• არსებობს  ოფიციალური ცნობები,  რომლის მიხედვითაც შეერთებული შტატების 32-ე პრეზიდენტი 1945 წლის 12 აპრილს ცერებრალური სისხლდენის შედეგად მოულოდნელად გარდაიცვალა.

ნიშანდობლივია რამდენიმე დეტალი:

 თვითმხილველთა თქმით, იმ დღეს რუზველტი მხატვრის წინაშე პოზირებდა თავისი პორტრეტისთვის. რა დროსაც მან უცებ განაცხადა : „საშინელი თავის ტკივილი მაქვს“. რუზველტი თავის საძინებელში წაიყვანეს. პრეზიდენტის დამსწრე კარდიოლოგმა მასიური ცერებრალური სისხლდენა დაუდგინა.

ორი საათის შემდეგ რუზველტი 63 წლის ასაკში გარდაიცვალა. გარდაცვალების ადგილი იყო ეგრეთ წოდებული “პატარა თეთრი სახლი”, რუზველტის საყვარელი თავშესაფარი, რომელიც მდებარეობდა ჯორჯიაში, ქალაქ უორმ სპრინგსში.

გარდაცვლილის გამოსამშვიდობებელი ცერემონიები დეტალურად არის აღწერილი.

მეორე დილით რუზველტის ცხედარი დროშით დაფარულ კუბოში მოათავსეს და საპრეზიდენტო მატარებელით ვაშინგტონში გამოაცილეს.  კუბოს მარშრუტზე ათიათასობით ადამიანი შეიკრიბა პატივის მისაგებად.

   14 აპრილს თეთრ სახლიდან  რუზველტის ცხედარი  ვაშინგტონიდან  მატარებლით გადაასვენესმის სამშობლოში, ჰაიდ პარკში. 15 აპრილს მისი სურვილისამებრ დაკრძალეს ჰაიდ პარკში. ამერიკაში 30-დღიანი გლოვა გამოცხადდა.

 ამ გლოვის დროს გერმანიამ კაპიტულაცია გამოცხადა. ევროპის გამარჯვების დღის აღნიშვნა, ახალი პრეზიდენტის ტრუმენის მითითებით, რუზველტის ხსოვნის პატივსაცემად გაიმართა.

მიზეზები, რომლებიც ეჭვქვეშ აყენებს რუზველტის გარდაცვალების ოფიციალურ ვერსიას

სავარაუდოდ, ის  მოწამლეს ან ცეცხლსასროლი იარაღით მოკლეს

ამ ვერსიის პირველი სისტემატური პრეზენტაცია ემანუელ მ.ჯოზეფსონის წიგნში „ფრანკლინ დ. რუზველტის უცნაური სიკვდილი“, აღიწერა, რომელიც 1948 წელს გამოიცა.ასევე  ყურადღებას იმსახურებს მონსინორ ბილ ჰანსონის წიგნი : F.D.R.-ის მკვლელობა, ხოცვა-ჟლეტა პორტ ჩიკაგოში.

რუზველტის გარდაცვალების გარემოებები იმდენად იდუმალი იყო, რომ მხოლოდ „უმაღლეს დონეზე“ ყველა მედიის სრულ დაქვემდებარებას შეთქმულებისადმი შეეძლო მათი დამალვა ამერიკული საზოგადოებისთვის.

  გარდაცვალების მოწმობაზე, რომელსაც ხელს აწერს ბეთესდას საზღვაო ჰოსპიტალის ექიმი ბრუნი, გარდაცვალების მიზეზი იყო „ცერებრალური სისხლდენა“, „ათეროსკლეროზი“

შესაძლოა მას, ისევე როგორც სტალინს შეცვლილი მედიკამენტით გამოიწვიეს ტვინში  „ცერებრალური სისხლდენა“.

 ამერიკის კანონები, როგორც ფედერალური, ასევე ცალკეული შტატები, მოითხოვს გვამის გაკვეთას მოულოდნელი სიკვდილის შემთხვევაში, განსაკუთრებით მაშინ, როდესაც საქმე ეხება ოფიციალურ პირებს, რომ აღარაფერი ვთქვათ პრეზიდენტებზე. გარდა ამისა, ამერიკული ტრადიციის თანახმად , გარდაცვლილი პრეზიდენტების ცხედრები გამოფენილია ღია კუბოში მათთან გამოსამშვიდობებლად. მაგრამ, ფაქტია:

• რუზველტის გარდაცვალების შემდეგ, ცხედრის გაკვეთა ან ჩვენება არ მომხდარა.

 პრეზიდენტის ცხედარი დალუქულ კუბოში გადაასვენეს რუზველტის სხვა მამულში, ჰაიდ პარკში, ნიუ-იორკის შტატში, სადაც ის დაკრძალეს.

• კუბოს თან ახლდნენ შეიარაღებული ჯარისკაცები, რომლებმაც მიიღეს ბრძანება ესროლათ ყველასთვის , ვინც კუბოს გახსნას ცშეეცდებოდა.

დაკრძალვის შემდეგ საფლავს ჰაიდ პარკში დღედაღამ იცავდნენ შეიარაღებული მესაზღვრეები, როგორც ჩანს, შესაძლო ექსჰუმაციის თავიდან ასაცილებლად.

• პრეზიდენტის  გვამი  გარდაცვალებისთანავე მოათავსეს კუბოში-  დალუქული სახურავით, რომელიც გარდაცვლილთან გამოსამშვიდობებლად არ გახსნეს.

აღსანიშნავია წამყვანი ამერიკული მედიის უცნაური ქცევა, რომელიც ყველანაირად ერიდებოდა პრეზიდენტის  გარდაცვალების  „უცნაურობების“ განხილვას.

ამ „უცნაურობებს“ შეგვიძლია დავამატოთ მრავალი სხვა, რაზეც დუგლასი წერს წიგნში და რომელთა შესახებაც სხვა წყაროებიდანაც ვიგებთ.

   ათეროსკლეროზისა და სავარაუდოდ ამით გამოწვეული სისხლდენის დიაგნოზი უარყო პრეზიდენტის პირადმა  ექიმმა, საზღვაო ძალების სამინისტროს მიერ ჩატარებული გამოძიებისას.   მან თქვა, რომ  „პრეზიდენტის რეგულარულ გამოკვლევებზე ცერებრალური არტერიების სკლეროზის ნიშნები არ გამოვლენილა“.

თუმც, ზოგიერთი ექსპერტი მიიჩნევს, რომ მკვლელობა მოწამვლის გზით მოხდა. სხვები – პისტოლეტიდან ან სხვა ცეცხლსასროლი იარაღიდან თავში გასროლით. უფრო სავარაუდოა თავში გასროლის ვერსია.

ამ ვერსიის მხარდამჭერები მოიხსენიებენ თორმ სპრინგსში მყოფი მღვდლის ჩვენებას, რომელიც ამტკიცებდა, რომ რუზველტი თავის უკანა მხრიდან  მოხვედრილი ტყვიით დაიღუპა. როგორც ჩანს,  ტყვიამ,  თავის ქალიდან გამოსვლისას მთელი სახე დაამახინჯა (ისევე როგორც პრეზიდენტი ჯონ კენედი მოკლეს).

სტალინთან დაახლოება და იბნ საუდთან საუბარი

     ისმის კითხვა: ვინ მოკლა ფრანკლინ რუზველტი და რისთვის?

 პასუხი კითხვაზე: “ვინ?”  აშკარაა: არა გიჟებმა  და მანიაკებმა,  არამედ რუზველტის მტრებმა. რუზველტს უამრავი მტერი ჰყავდა. ცნობილია, რომ ამერიკელ პოლიტიკოსს, რომელიც ახერხებს ქვეყნის პრეზიდენტი გახდეს, წინასაარჩევნო კამპანიის დაწყებამდე პერიოდთან შედარებით მტრების რაოდენობა მკვეთრად გაიზარდა. რუზველტი კი უნიკალური ამერიკელი პოლიტიკოსია, რადგან მან ოთხი საპრეზიდენტო არჩევნების მოგება მოახერხა.

 შეიძლება წარმოიდგინოთ, რა უზარმაზარი რაოდენობის მტრები და აშკარა მტრები დააგროვა ფრანკლინ რუზველტმა თავის ქვეყანაში 1932 წლიდან 1945 წლამდე პერიოდში?

 ასევე უნდა დავუმატოთ ის მტრები, რომლებიც რუზველტმა მეორე მსოფლიო ომის დროს სხვა ქვეყნებში შეიძნა.

  საიდუმლო არ არის, რომ ომის დროს დაიწყო რუზველტისა და სტალინის დაახლოება, რამაც გამოიწვია მათი “მოკავშირის” უინსტონ ჩერჩილის ნეგატიუირ დამოკიდებუილება. ბრიტანეთის პრემიერ-მინისტრს, რბილად რომ ვთქვათ, არ მოსწონდა არა მხოლოდ სტალინი, არამედ რუზველტიც.

პარადოქსია რუზველტი არ მოსწონდა ჰარი ტრუმენსაც, რომელმაც 1944 წლის არჩევნების შემდეგ  შეერთებული შტატების ვიცე-პრეზიდენტი გახდა.

რუზველტს ნამდვილად არ სურდა ასეთი პარტნიორი, მაგრამ მათ, ვინც მკვეთრ შემობრუნებას ამზადებდა აშშ-ს საშინაო და საგარეო პოლიტიკაში, აიძულა იგი ტრუმენიო აერჩია. ფრანკლინ რუზველტის გარდაცვალების შემდეგ, 32-ე პრეზიდენტის ბევრმა მეგობარმა და მხარდამჭერმა გაიაზრა მზაკვრული გეგმა, რომლის მიხედვითაც ტრუმენი და არა ჰენრი უოლესი უნდა გამხდარიყო შეერთებული შტატების ვიცე პრეზიდენტი. ეს უკანასკნელი თავისი შეხედულებებითა და რწმენით ახლოს იყო რუზველტთან. ამგვარად, რუზველტის მკვლელობა საპრეზიდენტო არჩევნებისთვის მზადების დროს „დაპროგრამებული იყო“.

• ფრანკლინ რუზველტის მტრებს ძალიან ეშინოდათ, რომ ომის შემდგომი წესრიგი მსოფლიოში განისაზღვრებოდა ორი გამარჯვებული ქვეყნის – სსრკ-სა და აშშ-ს ხელმძღვანელების მიერ. ანუ სტალინის და რუზველტის მიერ .
• ისინი მზად იყვნენ ორივე მოეკლათ, მაგრამ სტალინთან ეს ბევრად უფრო რთული იყო. რუზველტი უფრო ახლოს იყო მათთან, ბევრად უფრო დაუცველი. თუმც, ზუსტად იმავე დიაგნოზით მოახერხეს წლების შემდგომ სტალინის მკვლელობაც.

რუზველტის მტრებს ეშინოდათ, რომ ამერიკა რუზველტის მეთაურობით სწრაფად დაიწყებდა „გავარდისფრებას“, ანუ შეიძენდა სოციალისტური საზოგადოების მახასიათებლებს.

• ისინი თვლიდნენ, რომ რუზველტის ახალი გარიგებაც კი უკვე სოციალიზმისკენ გადადგმული ნაბიჯი იყო. ისინი ძალიან გაანაწყენა  რუზველტის 1944 წლის 11 იანვარის მიმართვამ, როდესაც  პრეზიდენტმა წარმოადგინა თავისი ხედვა ქვეყანაში ომის შემდგომი რეფორმების შესახებ.

მის ხედვას მაშინ უწოდეს “მეორე უფლებათა კანონპროექტი” (ან “ეკონომიკური კანონპროექტი”). იმდროინდელი მრავალი ამერიკული გაზეთი პირდაპირ ამბობდა, რომ რუზველტმა ამერიკას   სოციალისტური ტრანსფორმაციები შეთავაზა.

  როგორც ჩანს, უკანასკნელი წვეთი, რომელმაც რუზველტის მიმართ სიძულვილის თასი აავსო , იყო აშშ-ს 32-ე პრეზიდენტის შეხვედრა საუდის არაბეთის მეფე იბნ საუდთან . შეხვედრა შედგა ამერიკის პრეზიდენტის იალტის კონფერენციიდან სახლში დაბრუნებისას, ეგვიპტის სანაპიროზე, ამერიკული ხომალდზე.

ამ შეხვედრაზე, როგორც რუზველტის უახლოესი თანამოაზრე ჰ.ჰოპკინსი იხსენებს, ამერიკის პრეზიდენტი უფრო მეტად უსმენდა თავის თანამოსაუბრეს, ვიდრე საუბრობდა. ჰოპკინსის თქმით, შედეგად რუზველტმა, უფრო მეტი შეიტყო ახლო აღმოსავლეთში არსებული სიტუაციისა და ეგრეთ წოდებული „ებრაული საკითხის“ შესახებ, ვიდრე  მანანდე  ფლობდა.

 იბნ საუდმა სთხოვა ამერიკის პრეზიდენტს, მხარი არ დაეჭირა ისრაელის სახელმწიფოს შექმნის იდეისთვის, რადგან ამას შეეძლო სიტუაციის დესტაბილიზაციის მოხდენა არა მხოლოდ ახლო აღმოსავლეთის რეგიონში, არამედ მთელ მსოფლიოში.

  საუბრის დასასრულს რუზველტმა სიტყვიერი ვალდებულება დადო: „როგორც ამერიკის მთავრობის მეთაური, მე არ მივიღებ რაიმე ქმედებას, რომელიც შეიძლება იყოს მტრული არაბი ხალხის მიმართ“ (ჰოპკინსის მიხედვით).

იმავე წლის 5 აპრილს, უკვე ვაშინგტონიდან, მან დაადასტურა ნათქვამი იბნ საუდისადმი მიწერილ წერილში. ექსპერტები თვლიან, რომ ამან გამოიწვია სიონისტების პროვოცირება, მიიღოთ საბოლოო გადაწყვეტილება ამერიკის პრეზიდენტის ” ლიკვიდაციის შესახებ”.

ექსპერტების უმეტესობა, რომლებიც დარწმუნებულნი არიან, რომ ამერიკის 32-ე პრეზიდენტი მოკლეს, მიდრეკილია იქით, რომ მკვლელობა გამოწვეული იყო არა ერთი, არამედ ერთდროულად რამდენიმე მიზეზით.

ყველა ეს მიზეზი შეიძლება დაიყვანილ იქნას  ერთ მთავარზე –    დამოუკიდებლობის გამოვლინება მათგან, ვინც დაეხმარა რუზველტს საპრეზიდენტო არჩევნებში გამარჯვებაში.

ანუ რუზველტის სურვილზე, ერის ინტერესები მსხვილი კაპიტალის ინტერესებზე მაღლა  დაეყენებინა.